In welke stad willen we leven?

Verder na de verkiezingen

Op dit moment komen de eerste berichten van het Herfstakkoord langzaam binnen. Met dubbele gevoelens kijk ik naar de berichtgeving. Enerzijds lijkt het me goed voor ons land dat een kabinetsformatie voortvarend wordt opgepakt, anderzijds zit ik nog steeds met een kater over de uitkomst voor ons eigen CDA. In Amsterdam kleiner geworden dan de Partij van de Dieren, kunnen we niet anders dan de balans opmaken.

Tijdens een vol politiekcafé van 20 september nam het kersverse Kamerlid Mona Keijzer ons als afdeling mee in de campagneperiode en haar kijk op de verkiezingsuitslag. De dreun is twee keer op rij fors geweest. Te fors om nu alleen maar voor uit te kijken. Mona geeft aan dat veel bezinning al heeft plaatsgevonden en het verhaal staat. De kiezer heeft dat echter nog niet gezien. Werk aan de winkel om ons Amsterdam hier in mee te nemen. Worstelend met de vraag hoe dit op te pakken vervolgden we de discussie.

Ad van Nieuwpoort (rechts) en Ruben van Zwieten in de Thomaskerk

Foto: Dingena Mol

Deze discussie werd in mijn optiek vervolgd tijdens het bezoek met onze CDA kerkcommissie aan de Thomaskerk. Door de voorgangers Ad van Nieuwpoort en Ruben van Zwieten werden we aangezet niet alleen bezig te zijn met nadenken in commissies over hoe de kiezer weer terug te halen binnen het CDA. Zij moedigen ons aan vooral na te denken over welk verhaal wij hebben voor ons land. Een oprecht verhaal, wat herkenbaar is voor het CDA. Natuurlijk wil iedereen een gezonde economie en meer werkgelegenheid. Maar we doet er iets aan de “loonslaven” van 2012. De hoger opgeleiden die steeds meer moeten werken om mee te kunnen in hun baan, die achtervolgd worden door hun smartphone en een soort bezit zijn geworden van het bedrijf dat verwacht dat ook het weekend werktijd wordt. Zij riepen het CDA op hier iets aan te doen, aan de partij die moet opkomen voor het stellen van de vraag in welke wereld willen wij leven?

Dezelfde vraag heb ik eerder CDA-raadslid Patricia Wouda horen stellen in het kader van de koopzondagdiscussie en de doorstotende 24-uurseconomie. Na het stellen van de vraag viel de raad in Noord even stil. Waar zijn we mee bezig en hoe willen we hier eigenlijk in staan. De bal is blijven liggen, maar ik denk dat in het pleidooi van Van Zwieten en Nieuwpoort een kern van waarheid zit.

Onze fractievoorzitter pakt dit op door het stedelijk prostitutiebeleid ter discussie te stellen. Wie komt er op voor de vrouwen die er tegen hun wil zitten en er elke avond verkracht worden? Tot voor kort maakte het gemeentebestuur er zelfs reclame voor

Laten wij in deze stad, de provincie en ook landelijk de wezenlijke vragen oppakken. Nadenken in welke wereld wij willen leven. Vanuit die gedachte dienen we de politiek te bedrijven. Te zoeken naar ons verhaal. Moeten we altijd gaan voor economische groei, of durven we ook te zeggen dat die groei niet ten koste mag gaan van alles. Ik weet dat ik nu vooral vragen benoem, maar ik denk dat we hier niet omheen kunnen.

Op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen zullen we de aanmoediging oppakken. Tijdens een politiekcafé willen we als CDA Amsterdam samen met leden, maar vooral ook met de stad, stil staan bij de essentie van onze partij in de stad. Ons verhaal en vooral de vraag waar baseren we ons verhaal op en waar leidt het verhaal toe. Tuurlijk is meer kiezer een wens voor 2014, maar het verschil maken door aandacht te vragen door essentiële onderwerpen ter discussie te stellen.