maandag 4 oktober 2010

Emotioneel partijcongres legt ware Christen Democratie bloot

Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst in mijn leven als “zwevende kiezer” doorgebracht. Als CDA leden hebben we met elkaar voor een onwaarschijnlijk moeilijk dilemma gestaan, wat de hele dag voelbaar is geweest. De verantwoordelijkheid die bij het congres werd gelegd was groot. De vraag die ik me de hele dag heb gesteld is “neem ik de verantwoordelijkheid om dit VVD-CDA kabinet mogelijk te maken of neem ik de verantwoordelijkheid om dit tegen te houden?”

Wanneer je twijfelt luister je toch heel anders naar de sprekers dan wanneer je voor of tegen bent. Geraakt werd ik door woorden van Hanny van Leeuwen, maar ook Coskun Corus. De boodschap van een Turkse vader en zoon hebben denk ik de dag mede bepaald. Hoe gaan wij met onze moslimbroeders en zusters om? Vrijheid van godsdienst en onderwijs verdienen het om voor te vechten!

Deze dag was nodig. Nodig om bij een ieder haarscherp te krijgen waar de Christen Democratie anno 2010 voor staat. Daardoor hebben de 21 fractieleden haarfijn meegekregen waarop ze worden aangesproken door hun achterban. Wilders kan problemen benoemen. Soms ook problemen die reëel zijn en ook door onze partij zijn blijven liggen. CDA en VVD moeten hiervoor de oplossingen bieden. Met alleen benoemen van problemen kom je er niet. De hele dag door werd benadrukt dat we met open hand een ieder tegemoet willen treden. Niemand uitsluiten. Dus met betrekking tot migratie willen we open staan voor een ieder die in nood is en steun nodig heeft.

De hele dag heb ik met mijn briefje tegen in de handen gezeten. Tijdens de stemming ben ik alsnog overstag gegaan. Voelde hierbij zeer gemengde gevoelens. Veel PVV-kiezers komen uit CDA achterban. Deze 1.3 miljoen mensen kunnen we niet zomaar negeren. Daarnaast denk ik dat wanneer Wilders nu buiten spel gezet wordt, hij nog veel groter terug zal komen en de gevestigde partijen verder moeten inleveren. Toch twijfel ik nog steeds. Het regeerakkoord ben ik het voor 90% mee eens, maar gevoel van samenwerking met PVV heb ik moeite mee. Hoe stabiel is de constructie? Maar welk alternatief is er op dit moment? Ook de andere partijen zijn verdeeld. Daarnaast speelde bij mij mee dat de ministers en staatssecretarissen van CDA en VVD-huize zullen zijn. Zij hebben het congres gehoord en gevoeld welke boodschap ze hebben meegekregen. Een boodschap die vraagt om een kabinet waarin respect, verdraagzaamheid en naastenliefde een centrale plek dienen te krijgen. Het komt er nu op aan als voor en tegenstanders samen schouder aan schouder onze mensen in Den Haag hier in te steunen en op aan te spreken!