Binnen gemeentelijk Nederland staat de komende tijd op het gebied van sociale zaken en welzijn veel te gebeuren. Veel gemeenten beraden zich op de wijze waarop ze de opgaven zullen oppakken.
De taken van de jeugdzorg komen grotendeels naar de gemeenten toe. Dit betekent meer taken en verantwoordelijkheden. Een overgang van recht op zorg naar zorgplicht en een werkwijze die moet voorkomen dat jongeren en gezinnen om hen heen van het kastje naar de muur worden gestuurd, maar door goed afgestemde zorg verder geholpen wordt. De gemeente moet dan wel alles goed op orde hebben, anders wordt de zo gepromote zorgketen niets omvattend.
Voor Wassenaar ben ik nu bezig om die vertaalslag te maken. Samen met Voorschoten werken aan één stelsel voor de decentralisaties van jeugdzorg, AWBZ en wet werken naar vermogen. Eén stelsel van toegang, informatie en hulp. Een uitdaging.
Veel gemeenten tuigen hun huidige stelsel op. Hierdoor verandert er op korte termijn niet veel, maar dit is op de lange termijn financieel niet houdbaar. Met de decentralisaties komt ook een bezuinigingsopgave mee. De gemeenten moeten met minder geld net zoveel doen als dat Rijk en provincie deden. Dit vraagt om een creatieve oplossing die recht doet aan cliënt en belastingbetaler.
Ook in Amsterdam wordt hieraan gewerkt. Aangezien het hier om veel grotere aantallen gaat dan in Wassenaar is hier veel makkelijker in te kopen. Kleinere gemeenten ontkomen niet aan samenwerking. Alleen de vraag wegzetten is naïef en komt de klant niet ten goede. Voor twee cliënten zorg inkopen is duur, voor 40 levert al veel meer schaalvoordeel op. Dit vraagt nog veel denkwerk in hoog tempo. Op 1 januari komen de 1e nieuwe klanten AWBZ al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten